เรื่องเล่าน้ำตาไหล ต้นทุนชีวิตที่ไม่เท่ากัน เตือนสติได้ดีมาก
เชื่อว่าหลายคนอ่านแล้วน้ำตาซึมเตือนสติได้ดีมาก กับภาพของคุณยายท่านหนึ่งที่ในมือถือไม้เท้า ค่อยๆพยุงตัวเองไปห้องจ่ายยา ขณะเดียวกันทางโรงพยาบาลได้เรียกชื่อยายรับยาและต้องจ่ายเงินจำนวน 55 บาท แต่ยายไม่มีเงินเลย ทั้งตัวเหลือแค่ 20 บาท พระสงฆ์รูปหนึ่งได้ยิน จึงทำสิ่งที่หลายๆคนประทับใจ
เรื่องเล่าน้ำตาไหล ต้นทุนชีวิตที่ไม่เท่ากัน ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่งคุณยายท่านหนึ่ง มาหาหมอหลังจากคุณหมอตรวจเรียบร้อยแล้วและสั่งจ่ายยา คุณยายรอรับยาห้องเก็บเงิน เรียกชื่อยาย เพื่อจ่ายเงินค่ายาคุณยาย ควักเงินแบงค์ 20 มา 1 ใบพนักงานเก็บเงิน แจ้งค่ายา จำนวน 55 บาทยายบอกไม่มีเงินเลย ยายมีแบงค์ 20 ใบเดียว
พระสงฆ์รูปหนึ่ง นั่งอยู่หน้าห้องจ่ายยาพอดีซึ่งกำลังรอรับยาเหมือนกัน ได้ยินทุกอย่างเลยถามพนักงานว่ายายเป็นอะไรละโยมพนักงานบอกว่า ... ยายไม่มีเงินจ่ายค่ายาคะพระเลยช่วยยาย จ่ายค่ายาให้ยาย จำนวน 55 บาท
ยาย กราบขอบคุณพระสงฆ์รูปนั้นหลังจากนั้น ยายกลับมานั่งที่เก้าอี้ยายเดินด้วยความลำบากมากเพราะยายปวดหลังยายใช้ไม้เท้า เดินมานั่งข้างๆ พระพระเลยถามยาย ระหว่างยายรอรับยา
บทสนทนาระหว่างพระสงฆ์กับยาย
พระสงฆ์ : ️ยายมากับใครละ
ยาย : ยายมากับเพื่อนบ้าน เขามาเอายายายเลยมากับเขา จะได้ไม่ต้องเสียค่ารถ
พระสงฆ์ : ทำไมลูกๆ หลานๆ ของยาย ไม่มาด้วยยายเดินแทบไม่ไหวแล้วนะ
ยาย :️ ลูกของยาย ไม่ได้มาสนใจอะไรยายหรอกเราไม่มีเงินให้เขา แล้วเขาไม่สนใจยายหรอกยายมีตังค์ 120 บาทยายบอกยายจะไปหาหมอมันยังเอาของยายไป 100 บาทยายเลยเหลือ 20 บาท นี้แหล่ะ
เงินคนแก่ออก (เงินผู้สูงอายุ) ลูกก็มาเอาไปหมดเหลือไว้ให้ยาย 20 บาท(พระอึ้งเลย ถึงกับหน้าซีด)
พระสงฆ์ : เกือบ 10 โมงแล้วถามยายว่า ยายกินข้าวหรือยัง
ยาย : ยายยังไม่ได้กินข้าวเลยตั้งแต่เช้ายายมาตั้งแต่เช้ารีบมารอคิว เพราะคิวยาวกว่าหมอจะมาจากคลินิคที่บ้านเพื่อมาเข้าเวรที่โรงพยาบาล ยายก็รอจนหิว
พระสงฆ์ :️ แล้วยายหิวไหมละ
ยาย : ยายก็หิวอยู่ แต่ยายจะไปกินที่บ้านยายไม่มีตังค์ซื้อข้าวกินหรอก
พระสงฆ์ : งั้น อาตมา พายายไปกินข้าวนะยายจะได้ไม่หิว
หลังจากยายรับยาแล้วพระสงฆ์ ก็พายายไปกินข้าวยายกินราดหน้า 1 จาน กับน้ำ 1 ขวด หลังจากกินข้าวเสร็จยายมานั่งรอเพื่อนบ้านเพื่อจะกลับเพื่อนบ้านยายยังไม่เสร็จจากการพบหมอเพราะหมอมาช้ามากคนป่วยต้องมารอหมอก่อนเวลาตลอด
ที่พระสงฆ์บรรยายมาทั้งหมดนี้ไม่ได้ต้องการอะไรแค่อยากบอกลูกๆ หลานๆ ทุกคนว่า ..."แม่ไม่มีทั้งหมดที่จะให้แต่ลูกๆ หลานๆ จะได้ทั้งหมดที่แม่มี"อยากให้ลูกๆ หลานๆหันกลับมาดูแลท่านสักนิดก่อนที่ท่านจะไม่อยู่กับคุณ ในวันที่คุณคิดได้
เรียบเรียงโดย : kaijeaw.in.th ขอขอบคุณที่มา : Cr.พระวาสิฏฐีตโร สิงห์โหมุณี,นิทาน สีขาว
